мурызо

мурызо

Г.: мырызы

1. певец, певица, певун, певунья

Уста мурызо талантливый певец.

Теве зал ончыко мурызо-влак лектын шогальыч. [/i]А. Эрыкан.[/i] Вот перед залом выстроились певцы.

Тыгай мурызо-влак дене кеч-могай мурат йоҥгалташ тӱҥалеш. [/i]К. Исаков.[/i] С такими певцами любая песня зазвучит.

2. поэт. певец; поэт

Поэт эре ум кычалеш, тунам гына тудо калыкын чын мурызыжо лийын кертеш. [/i]М. Казаков.[/i] Поэт всегда должен быть в поиске нового, только тогда он сможет стать истинным народным певцом.

Н. Мухин. – С. Чавайн ден Г. Микай семынак, марий калыкын йӧратыме мурызыжо, марий поэзийлан негызым пыштыше поэт-влак кокла гыч иктыже. [/i]С. Черных.[/i] Н. Мухин, как С. Чавайн и Г. Микай, любимый народный певец, один из поэтов, основоположников марийской поэзии.

3. в поз. опр. певчий; поющий, свистящий (о птицах)

Мурызо шӱшпык певчий соловей.

Шокшо элыш чоҥештен кайыше мурызо кайык-влакым киса ден йошкар оҥан ӧрш-влак алмаштышт. [/i]А. Юзыкайн.[/i] Певчих птиц, улетевших в тёплые края, сменили синицы и красногрудые снегири.